Ποιοι είναι οι πιο συνήθεις λόγοι που οδηγούν ένα ζευγάρι σε καυγάδες; Η οικονομική διαχείριση, το σεξ, ποιος θα βγάλει τα σκουπίδια, η ζήλια, ή ‘τι θα γίνει με εμάς’; Σίγουρα οι λόγοι των συγκρούσεων είναι προσφιλείς στους περισσότερους από εμάς – αν δεν είναι κάποιοι από αυτούς που κι εμάς του ίδιους μας αφορούν.
Αν και η κατηγοριοποίηση των αιτιών, σαν αντικείμενο έρευνας, φαίνεται ότι δεν είχε απασχολήσει ιδιαίτερα τους ερευνητές, μία ομάδα ψυχολόγων αποφάσισε τελικά να βάλει κάτω τα ζητήματα αυτά. Στόχος τους είναι να δουν ποιες πηγές διαφωνίας εμφανίζονται πιο έντονα και πώς αυτές οι συγκρούσεις επηρεάζουν διαφορετικές πτυχές μιας σχέσης. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα που προκύπτουν μέσα στις σχέσεις;
Κι ακόμη παραπέρα, τέτοιου είδους έρευνες μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για να κατανοηθούν καλύτερα και σε βάθος οι αιτίες για τα αυξανόμενα ποσοστά διαζυγίων, τις περιπτώσεις απιστίας, δυνητικά της ενδοοικογενειακής βίας και των αρνητικών επιπτώσεων στα παιδιά και την κοινωνία.
Γενικά, οι άνθρωποι είναι πιο απρόθυμοι να παντρευτούν, αν και ο γάμος παραμένει το επιστέγασμα μιας σχέσης στην αντίληψη των περισσότερων κι από τους συμμετέχοντες.
Αξίζει όμως να δούμε και τους λόγους για τους οποίους πολλοί δεν παντρεύονται: Ένας από τους δύο συντρόφους δεν είναι οικονομικά ή επαγγελματικά ικανοποιημένος/η, δεν νιώθει ότι είναι έτοιμος/η για την απαραίτητη δέσμευση ή μπορεί να θεωρεί ότι δεν είναι με το κατάλληλο πρόσωπο.
Η ανατομία των συζυγικών συγκρούσεων
Η έρευνα λειτούργησε σε τρία στάδια για να μπορέσει να δοθεί μία καλύτερη σε βάθος εικόνα. Αρχικά, μέρος πήραν δεκάδες συμμετέχοντες για να εξεταστούν όσο το δυνατόν περισσότερες αιτίες πίσω από τις συγκρούσεις στις σχέσεις. Τα πρώτα δεδομένα έδειξαν 83 διαφορετικούς λόγους διαφωνιών.
Μέσω διαφόρων στατιστικών τεχνικών η λίστα αυτή συμπυκνώθηκε καταλήγοντας σε 30 βασικές αιτίες που περιλάμβαναν επί της ουσίας όλες τις πτυχές που αναφέρθηκαν από τους συμμετέχοντες. Ας δούμε τις αιτίες αυτές:
1. Όταν η άλλη μεριά δε δείχνει αρκετή αγάπη.
2. Η έλλειψη επικοινωνίας.
3. Όταν η μία μεριά εκτιμά ότι δεν της δίνεται αρκετή προσοχή από την άλλη.
4. Όταν δεν εκτιμάται.
5. Τα συναισθήματα.
6. Η ζήλια.
7. Όταν υπάρχει επαφή και επικοινωνία με πρώην φίλο/η.
8. Όταν η μία μεριά είναι ιδιαίτερα κτητική.
9. Παρελθούσες σχέσεις.
10. Με ποιανού τους φίλους κρατάνε και οι δύο ως ζευγάρι, περισσότερο επαφή.
11. Υποχρεώσεις νοικοκυριού.
12. Ποιος κάνει τις δουλειές – αγγαρείες.
13. Ποιος κάνει περισσότερη δουλειά / είναι περισσότερο κουρασμένος/η.
14.Το μοίρασμα των ευθυνών.
15. Δεν εμφανίζεται όταν υποτίθεται θα πρέπει.
16. Όταν τα ‘εν οίκω’ γίνονται ‘εν δήμω’.
17. Ο ένας αναζητά τη σωματική επαφή/σεξ, ενώ ο άλλος όχι.
18. Η συχνότητα του σεξ.
19. Σεξουαλικές πράξεις.
20. Τα πεθερικά.
21. Ποιος είναι το αφεντικό.
22. Ποιος έχει τον έλεγχο.
23. Ποιος είναι πρώτος στην ιεραρχία.
24. Όταν μπαίνει ζήτημα τι ρούχα να φορέσει η άλλη μεριά.
25. Η θρησκεία.
26. Στόχοι στη ζωή.
27. Μελλοντικά σχέδια.
28. Ζητήματα σχετικά με τα παιδιά.
29. Ποιος πρέπει να πληρώσει για κάτι.
30. Όταν η μία μεριά ξοδεύει τα χρήματα της άλλης.
Προφανώς, πολλές από αυτές τις αιτίες δείχνουν με έναν τρόπο να αλληλοκαλύπτονται από άλλες, γι αυτό κι οι ειδικοί έφτιαξαν τις εξής ειδικές ομάδες:
- Ανεπαρκής προσοχή ή στοργή
- Ζήλια και απιστίας
- Καθήκοντα και ευθύνες
- Σεξ
- Έλεγχος και κυριαρχία
- Μελλοντικά σχέδια και διαχείριση χρημάτων
Διαφωνία στους νεόνυμφους
Στην έρευνα πήραν μέρος και ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, τα οποία κλήθηκαν να συμμετέχουν κατά τον πρώτο καιρό του γάμου τους, αλλά και μερικά χρόνια αργότερα.
Ι. Αρχικά, συμμετείχαν 214 άτομα κατά το πρώτο έτος του γάμου τους. Η πλειοψηφία ζούσε μαζί για περισσότερο από ένα χρόνο, ήταν ηλικίας από 18 έως 36 ετών οι γυναίκες και έως 41 ετών οι άνδρες.
Στην έρευνα αναφέρθηκαν σε δημογραφικούς παράγοντες, συμπλήρωσαν στοιχεία σχετικά με τη σεξουαλική ικανοποίηση και σχολίασαν – προαιρετικά – αν πίστευαν ότι θα είχαν μια εξωσυζυγική σχέση εντός πέντε ετών.
ΙΙ. Η δεύτερη φάση ολοκληρώθηκε τρία χρόνια αργότερα, με 138 άτομα από την αρχική ομάδα να ανταποκρίνεται.
Η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι το ερωτηματολόγια ήταν αποτελεσματικό στην εκτίμηση της διαζυγικής διαφωνίας και ότι τα ερωτώμενα ζευγάρια ήταν γενικά συνεπή με την πάροδο του χρόνου, όπως και η συχνότητα των διαφόρων τύπων διαφωνίας.
Αρκετά ενδιαφέροντα αποτελέσματα προέκυψαν από τη στατιστική ανάλυση, τουλάχιστον σε αυτή την ομάδα συμμετεχόντων στη μελέτη. Η ζήλια και η απιστία είχαν τάση προς τα κάτω μετά από λίγα χρόνια γάμου, τα θέματα ελέγχου και κυριαρχίας συσχετίζονταν σημαντικά μόνο με το υψηλότερο εισόδημα του συζύγου και οι περισσότεροι θρησκευόμενοι ανέφεραν λιγότερες διαφωνίες σχετικά με τους παράγοντες της απιστίας.
Συνολικά, οι άνδρες και οι γυναίκες ανέφεραν την ίδια συχνότητα διαφορετικών τύπων διαφωνιών. Παρόλο που η συχνότητα των διαφωνιών δεν άλλαξε σημαντικά κατά τη διάρκεια των τριών ετών γάμου, η ικανοποίηση της σχέσης βελτιώθηκε με την πάροδο του χρόνου, υποδηλώνοντας ότι τα ζευγάρια προσαρμόζονται σε ένα βασικό επίπεδο διαφωνίας - ανεξάρτητα από το πρότυπο για το συγκεκριμένο ζευγάρι.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι:
- οι γυναίκες ήταν λιγότερο ικανοποιημένες όταν υπήρχαν περισσότερες διαφωνίες σχετικά με τον έλεγχο και την κυριαρχία,
- καθώς οι γυναίκες μεγάλωναν, υπήρχε μεγαλύτερη σύγκρουση σχετικά με την απιστία και τη ζήλια,
- η σεξουαλική ικανοποίηση των γυναικών ήταν χαμηλότερη όταν υπήρχε μεγαλύτερη διαφωνία για τις εργασίες και τις ευθύνες.
Το μέλλον της διαφωνίας
Η συνέχιση τέτοιου τύπου ερευνών κρίνεται σίγουρα απαραίτητη για την επικύρωση των λόγων της διαφωνίας που εντοπίζει η εν λόγω έρευνα, για να εξεταστεί μεγαλύτερη ποικιλία ζευγαριών, αλλά και τα στάδια και η διάρκεια των σχέσεων. Ωστόσο ο οδηγός αυτός είναι ένας χρήσιμος, καλά τοποθετημένος ‘οδικός χάρτης’ που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από θεραπευτές, ερευνητές που προσπαθούν να κατανοήσουν και να λύσουν τέτοιου είδους προβλήματα, αλλά κι από τα ίδια τα ζευγάρια.
Όσο καλύτερα κατανοούνται οι σύνθετες σχέσεις κοινωνικοοικονομικών παραγόντων, συναισθηματικών και ψυχολογικών στοιχείων και του τρόπου με τον οποίο συνδέονται μέσα από τις διαφωνίες, τόσο καλύτερα θα είμαστε σε θέση ως κοινωνία να κατανοούμε την ανατομία της λειτουργίας μιας σχέσης.
Η εκμάθηση της επιτυχίας των ζευγαριών σε κάθε έναν από τους έξι τομείς της διαφωνίας και κάθε μία από τις συγκεκριμένες πηγές συγκρούσεων θα δώσει πληροφορίες για τα ζευγάρια που αγωνίζονται να σχεδιάσουν πιο λειτουργικές και ικανοποιητικές σχέσεις.
Bibliography:
Guilherme S. Lopes, Todd Sackelford et al, 2019, Individual differences and disagreement in romantic relationships, Science Direct, https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0191886919306750.
Γράφει η Dr Angel,
Αγγελική Κοσκερίδου
Holistic Doctor – Counseling Psychotherapist
Doctor of Naturopathic Medicine
MSc Health Psychology
insta: dr_aggelikikoskeridou_official
