Πολλοί άνθρωποι λένε ότι τα μάτια είναι «ο καθρέφτης της ψυχής». Ωστόσο, λίγοι είναι αυτοί που κατανοούν σε βάθος τη σημασία αυτής της φράσης, η οποία δεν είναι ένα απλό σχήμα λόγου.
Η ίριδα του ματιού μπορεί να μας δώσει πληροφορίες που είναι πολύτιμες για την υγεία. Χωρίς ίχνος υπερβολής, θα μπορούσαμε να την περιγράψουμε ως ένα χάρτη, ο οποίος με τα διάφορα χρώματα του, αποτυπώνει την σωματική και ψυχική κατάσταση κάθε ανθρώπου.
Υπάρχουν πολλοί γενετικοί και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία και την προσωπικότητα μας. Οι περισσότεροι από αυτούς αντικατοπτρίζονται στην ίριδα του ματιού.
Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική ίριδα από τους υπόλοιπους. Μάλιστα, η ίριδα αποτελεί ένα βιομετρικό δεδομένο, το οποίο αρχίζει να χρησιμοποιείται στα διαβατήρια, στα ΑΤΜ και αλλού ως στοιχείο που επιβεβαιώνει την ταυτότητα ενός ανθρώπου. Ίσως φαντάζει κάπως Οργουελικό, αλλά πολύ σύντομα κάθε σπίτι θα διαθέτει έναν σαρωτή ματιών για να ξεκλειδώσει την πόρτα.
Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι κάθε μέρος της ίριδας αντιστοιχεί σε ένα μέρος του ανθρώπινου σώματος και κάθε σημάδι ή χρωματική μεταβολή της ίριδας δείχνει κάποιο είδος γενετικής ευαισθησίας. Με βάση αυτή τη σπουδαία διαπίστωση, έχει δημιουργηθεί μια εναλλακτική ιατρική μέθοδος διάγνωσης που ονομάζεται ιριδολογία.
Η συγκεκριμένη μέθοδος, εξετάζει την ίριδα του ματιού με σκοπό τη διερεύνηση γενετικών προδιαθέσεων, συνδυάζοντας τις αρχές της επιστήμης και της παραδοσιακής ιατρικής.
Με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, ο ιριδολόγος αναλύει τους σχηματισμούς και τις χρωματικές διαφορές της ίριδας, προκειμένου να βγάλει συμπεράσματα για την κατάσταση των οργάνων και όλων των ιστών του σώματος. Συνεπώς, μπορεί να ανακαλύψει την ύπαρξη μιας ασθένειας πολύ πριν εκδηλωθούν τα συμπτώματα της ή να αξιολογήσει εάν μια θεραπεία αποδίδει ή όχι.
Ιστορικά στοιχεία
Η άποψη ότι οι αλλαγές στο μάτι αποτυπώνουν αλλαγές στο ανθρώπινο σώμα έχει διατυπωθεί εδώ και αιώνες από λαούς που έζησαν στη Μικρά Ασία, στην Κίνα και στην Ινδία.
Η πρώτη σύγχρονη καταγραφή της ιριδολογίας από τον γιατρό Philippus Meyens. Στιο βιβλίο του «Chiromatika medica» που εκδόθηκε στα 1670 , σημείωσε ότι όλες οι παθήσεις εντοπίζονται στα μάτια.
Ωστόσο, «πατέρας» της ιριδολογίας θεωρείται ο Ούγγρος γιατρός Ignatz von Péczely, ο οποίος έφτιαξε έναν χάρτη των ματιών παρατηρώντας τις ομοιότητες στις ίριδες των ασθενών του που είχαν παρόμοιες ασθένειες.
Λέγεται πως όταν ο νεαρός Peczely προσπάθησε να απελευθερώσει μια κουκουβάγια που είχε παγιδευτεί στο κήπο, έσπασε χωρίς να το θέλει το ένα της πόδι. Τότε παρατήρησε ότι εμφανίστηκε μια σκοτεινή γραμμή στο κάτω μέρος της ίριδας της κουκουβάγιας. Όταν το πόδι της θεραπεύτηκε είδε ότι η μαύρη γραμμή άλλαξε μορφή.
Αρκετά χρόνια αργότερα, ως γιατρός αντιμετώπισε έναν ασθενή με σπασμένο πόδι, ο οποίος είχε στην ίριδα μια μαύρη ράβδο γραμμή όπως η τραυματισμένη κουκουβάγια. Μέσω της παρατήρησης των ματιών των ασθενών του, ανέπτυξε ένα γράφημα που αντιστοιχούσε την ίριδα με τα διάφορα σημεία του σώματος.
Μετά από δεκαετίες συγκριτικής μελέτης, ο Peczely έφτιαξε έναν χάρτη που έδειχνε με ακρίβεια πως αποτυπώνονται στην ίριδα τα διάφορα όργανα του σώματος. Το 1881 δημοσίευσε τις θεωρίες του στο βιβλίο «Discoveries in the Field of Natural Science and Medicine: Instruction in the Study of Diagnosis from the Eye».
Περίπου την ίδια εποχή αλλά ανεξάρτητα από τον Peczely, ένας Σουηδός πάστορας και ομοιοπαθητικός που ονομαζόταν Nils Liljequist, συσχέτισε την ίριδα με τα μέρη του σώματος. Ο Liljequist βασίστηκε στις παρατηρήσεις που έκανε στα δικά του μάτια, μετά από ασθένειες και τραυματισμούς.
Η επιστημονική μελέτη της ίριδας
Οι διαγνωστικές εξετάσεις αρκετές φορές είναι επώδυνες, δαπανηρές και χρονοβόρες. Με την Ιριδολογία έχουμε έναν μη επεμβατικό τρόπο να κοιτάζουμε το σώμα.
Αυτό δεν σημαίνει πως η συγκεκριμένη μέθοδος αποκλείει άλλες μορφές ανάλυσης. Αντιθέτως, η ιριδολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί συνδυαστικά με άλλα διαγνωστικά συστήματα για περισσότερη εγκυρότητα. Όμως, στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με μια εύκολη, γρήγορη και εντελώς ανώδυνη μορφή διάγνωσης.
Η ιριδολογία εξετάζει το άτομο και όχι τα συμπτώματα. Ασφαλώς, η διατροφή και ο τρόπος ζωής παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ζωής μας. Ωστόσο, η ιριδολογία μπορεί να σας δείξει πια είναι τα γενετικά όρια του σώματος σας. Φανταστείτε την σαν έναν χάρτη που σας δείχνει ποιος είναι ο προορισμός σας.
Οι συμβατικές διαγνωστικές μέθοδοι βασίζονται στην εμφάνιση κλινικών συμπτωμάτων, ενώ η ίριδα μπορεί να σας αποκαλύψει ένα πρόβλημα στα εντελώς πρώιμα στάδια, πολύ πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα της νόσου. Με αυτές τις πληροφορίες, μπορεί να αναπτυχθεί ένα πρόγραμμα υγείας που θα είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες σας. Η ιριδολογία είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε όσους υποφέρουν από «περίεργα» συμπτώματα, τα οποία δεν μπορούν να εξηγήσουν οι εργαστηριακές εξετάσεις.
Η Ιριδολογία δεν είναι θεραπευτική μέθοδος, αλλά μπορεί να δείξει εάν μια θεραπεία είναι αποτελεσματική πολύ πριν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, ώστε σε αντίθετη περίπτωση να αλλαχθεί.
Στο Πολυδύναμο Κέντρο Ολιστικής Υγείας «All4Therapy», ο ιριδολόγος λαμβάνει ένα μικρό ιστορικό της υγείας του ασθενούς και στη συνέχεια λαμβάνει αρκετές φωτογραφίες της
ίριδας των δυο οφθαλμών του. Αυτό το κάνει με ειδική κάμερα (ιριδοσκόπιο), η οποία είναι συνήθως ψηφιακή.
Στη συνέχεια, οι εικόνες αναλύονται χρησιμοποιώντας ειδικό ιριδολογικό χάρτη και, ορισμένες φορές, ειδικό πρόγραμμα ψηφιακής επεξεργασίας εικόνας. Τα πορίσματα συνεκτιμώνται με το ιστορικό του ασθενούς και συντάσσεται η τελική ιριδολογική έκθεση για τον ασθενή. Στην έκθεση αυτή μπορεί να περιέχονται συστάσεις για περαιτέρω εξετάσεις ή για επίσκεψη σε άλλη ειδικότητα του ευρύτερου κλάδου της υγείας.
Βιβλιογραφία:
Jensen, Bernard and Donald Bodeen, 1992, Visions of Health: Understanding Iridology. Garden City Park, NY: Avery Publishing.
Jackson, Adam J., 1993, Iridology: A Guide to Iris Analysis and Preventive Health Care. Boston: Charles B. Tuttle.
