Η γενικότερη κατάσταση δείχνει – και είναι σε πολλές περιπτώσεις – κάπως πιεστική. Είτε γιατί καλούμαστε να βρούμε τα πατήματά μας σε πρωτόγνωρες συνθήκες, είτε γιατί οι υποχρεώσεις μας στην εργασία μας παραμένουν αυξημένες, σε ένα περιβάλλον εκτεθειμένο. Φυσικά,
η ανησυχία μας για τις γενικότερες εξελίξεις δεν είναι δύσκολο να επηρεάσει την ψυχοσυναισθηματική μας ισορροπία.
Η ψυχολογία διαδραματίζει έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην υγεία ενός ανθρώπου που πάσχει από κάποιο αυτοάνοσο νόσημα, καθώς επηρεάζει την πορεία του ίδιου του νοσήματος. Τα συναισθήματα, δηλαδή, και το γενικότερο περιβάλλον – που εδώ περιλαμβάνονται μία σειρά από διαφορετικές πτυχές στην καθημερινότητα όπως η ασφάλεια, η εργασία, η οικογένεια – καθορίζουν τη σταθερότητα της υγείας με έναν ιδιαίτερο τρόπο σ’ αυτήν την ευαίσθητη κατηγορία ασθενών.
Οι διακοπές των Χριστουγέννων μπορεί να γίνουν μία από τις αγχωτικές περιόδους του έτους. Είναι σίγουρα μία περίοδος πρόσθετων ευθυνών – οικονομικών, οικογενειακών κ.ά. - διαταραγμένων ρουτινών, αλλά και υπερφόρτωσης των ανθρώπων με παραπανίσιο φαΐ και αλκοόλ.
Το ερώτημα είναι σοβαρό, καθώς το ζήτημα των σοβαρών ασθενειών αφορά έναν όλο και πιο αυξανόμενο πληθυσμό, για πολλούς και διάφορους παράγοντες. Η προσέγγιση σ’ αυτό το θέμα απαιτεί φυσικά σοβαρότητα και επιστημονικότητα, γι’ αυτό θα προσπαθήσουμε να στηρίξουμε επαρκώς τα επιχειρήματά μας.
Σίγουρα θα σας έχει τύχει να παρατηρήσετε κάποιους ανθρώπους οι οποίοι με το που μπαίνουν σε ένα χώρο «κολλάνε» αμέσως με όλους τους υπόλοιπους, γίνονται ένα μαζί τους χωρίς να έχουν πολλά λόγια, αισθάνονται τα vibes του δωματίου, «διαβάζουν» τις διαθέσεις των γύρω τους.
